Turbodziura
Turbodziura to czas zwłoki pomiędzy zadziałaniem czynnika sterującego (np. zdecydowanym wciśnięciem pedału gazu) a reakcją silnika doładowanego przez turbosprężarkę na to zadziałanie.
Zjawisko jest wynikiem opóźnienia (przesunięcia fazy) pomiędzy chwilowym wydatkiem spalin a zapotrzebowaniem na powietrze w tym momencie w nieustalonych warunkach pracy silnika. Jest wynikiem bezwładności wirnika turbosprężarki i gazodynamicznej więzi pomiędzy zespołem turbosprężarki a silnikiem. Sprężarki mechaniczne nie wykazują tego ograniczenia.
Aby zmniejszyć uciążliwość tego zjawiska, stosuje się różne metody. Stosuje się na przykład zmniejszanie bezwładności wirnika (przez wykonanie go z lżejszych materiałów, na przykład z ceramiki). W silnikach wysokoprężnych, gdzie jest duży wydatek spalin, problem jest mniejszy. Można stosować przewymiarowaną turbosprężarkę i zawory upustowe ograniczające maksymalne ciśnienie doładowania. Możliwe jest stosowanie zespołu dwóch mniejszych turbosprężarek (popularne w silnikach widlastych). Turbosprężarka ze zmiennym kątem łopatek kierujących, zapewniając w miarę stałe obroty wirnika, jest prawdopodobnie najlepszym rozwiązaniem problemu. W zaawansowanych technicznie silnikach iskrowych stosuje się doładowanie dwusystemowe - przy niższych mocach (i małym wydatku spalin) aktywne jest doładowanie mechaniczne, przy większych mocach włącza się do obiegu turbosprężarka - jak w silnikach TSI.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Turbodziura
Bieżnik - definicja
Bieżnik - zewnętrzna część opony bezpośrednio stykająca się z drogą. Jest wykonana jako gruba warstwa przywulkanizowana do osnowy, stanowi ochronę czoła opony przed uszkodzeniem oraz dzięki odpowiedniej rzeźbie zwiększa przyczepność opony do nawierzchni drogi. Rowki w bieżniku mają na celu odprowadzanie wody i przeciwdziałanie poślizgom. Rzeźba bieżnika jest wykonana odpowiednio do warunków, w których opona będzie pracować. Opony do jazd terenowych i po drogach gruntowych mają bieżniki o rzeźbie grubej i wypukłej, do jazdy po drogach o ulepszonych nawierzchniach - o rzeźbie drobnej i płaskiej, a do jazdy w różnych warunkach stosuje się bieżniki o rzeźbie pośredniej.
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Bie%C5%BCnik_(motoryzacja)
R2 (silnik)
R2 (silnik)
Ten artykuł dotyczy układu silników spalinowych. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.
Dwusuwowy silnik samochodu Syrena
Silnik R2 o pojemności 598 cm3 w niemieckim samochodzie NSU Prinz
Straight-twin engine with different crank shaft angles.gif
R2 ? oznaczenie rzędowego silnika spalinowego o dwóch cylindrach ułożonych w jednym rzędzie. W przypadku silnika czterosuwowego (gdzie suw pracy występuje co 720°- czyli co dwa obroty wału korbowego) kąt obrotu wału korbowego między cylindrami ustawiony jest jako 360° co oznacza, iż oba tłoki w danym momencie znajdują się w tym samym położeniu i poruszają się w tę samą stronę (w jednym cylindrze jest np. sprężanie, w drugim wydech). Ten stan rzeczy sprawia, że silniki te nie są wyrównoważone w czasie pracy, zarówno od sił pierwszego jak i drugiego rzędu ? mimo stosowania wałka wyrównoważającego. W dwusuwie często stosowanym rozwiązaniem jest kąt 180° co oznacza, iż tłoki poruszają się w przeciwną stronę i znajdują się w przeciwnym położeniu i taki układ jest zdecydowanie bardziej wyrównoważony.
Układ ten był popularny wśród małych samochodów takich jak: Fiat 5001, Fiat Panda 301, Fiat 126 oraz Mitsubishi Minica. Silniki w tym układzie były również stosowane w samochodach Honda N6002 i Z600.
Obecnie produkowane są różne modele z silnikiem w tym układzie. Jednym z nich jest Tata Nano3 indyjskiego koncernu Tata Motors. Samochód jest dostępny na rynku indyjskim od 2008 roku. Kolejny model to Fiat 500 ? z tym, że jest to silnik z rozbudowanym systemem doładowania. Znajdziemy go również w montowanej w Polsce Lancia Ypsilon II generacji, gdzie modele z silnikiem dwucylindrowym są droższe i mocniejsze od czterocylindrowych.4
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/R2_(silnik)