W oponie radialnej osnowa
Opona radialna (promieniowa)
W oponie radialnej osnowa ułożona jest promieniowo (radialnie ? stąd nazwa), czyli pod kątem 90°. Dla jej wzmocnienia stosuje się warstwy opasania. Takie ułożenie osnowy powoduje większą elastyczność boku opony, a warstwy opasania zapewniają usztywnienie bieżnika, co odpowiednio poprawia zachowanie się podczas jazdy po łuku i zwiększa powierzchnię styku opony z nawierzchnią.
Zalety (w stosunku do opon diagonalnych):
precyzyjne prowadzenie
mniejsze zużycie paliwa
Wady (w stosunku do opon diagonalnych):
niska odporność ścianki bocznej na uszkodzenia mechaniczne
konieczność stosowania tulei metalowo-gumowych w zawieszeniu
Opona dętkowa
Opona dętkowa, opatentowana przez firmę Michelin w 1930 roku, to opona w której za utrzymanie odpowiedniego ciśnienia odpowiedzialna jest dętka. Oponę dętkową oznacza się TT (z ang.: Tube Type).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Opona_pneumatyczna
w pojazdach ciężarowych
Pneumatyczny układ hamulcowy
W przyczepach ciężkich, w pojazdach ciężarowych, a także pociągach stosuje się układy hamulcowe pneumatyczne. Układ hamulcowy pneumatyczny utrzymuje wysokie ciśnienie w układzie. Hamulec pneumatyczny hamuje, gdy ciśnienie spada. Spadek ciśnienia następuje, gdy kierowca uruchamia hamulec, który uruchamia zawór pneumatyczny zmniejszający ciśnienie w układzie, co powoduje uruchomienie hamulców kół. Do podtrzymania ciśnienia w układzie hamulcowym służy sprężarka (najczęściej napędzana silnikiem pojazdu). Zaletą układu pneumatycznego jest to, że po zatrzymaniu silnika kierowca może jeszcze zatrzymać pojazd oraz przy zerwaniu przewodów pneumatycznych hamulec natychmiast zacznie działać i zatrzyma pojazd.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/System_hamulcowy_samochodu
Daewoo
Produkcję nowej generacji samochodów Daewoo o oznaczeniu wewnętrznym T200 rozpoczęto w 2002 roku od wersji 5-drzwiowej. Sprzedaż na rynku europejskim zapoczątkowana została już we wrześniu. Jeszcze w tym samym roku do produkcji skierowana została wersja sedan, która w stosunku do swojego 5-drzwiowego odpowiednika otrzymał nieznacznie zmienioną przednią część nadwozia. Sprzedaż w krajach, w których marka Daewoo była silnie zakorzeniona (Polska, Rumunia, Ukraina) rozpoczęto w 2003 roku pod nazwą Chevrolet Aveo. Od 1 stycznia 2004 roku w pozostałych państwach europejskich samochód ten sprzedawany był pod zmienioną nazwą na Chevrolet Kalos.
W 2004 roku przedstawiono oraz wdrożono do produkcji 3-drzwiową odmianę modelu Kalos/Aveo. Rok później zaprezentowano na międzynarodowych targach w Szanghaju wersję sedan poddaną liftingowi przedniej części nadwozia. Tak zmieniony pojazd o oznaczeniu fabrycznym T250 wprowadzony został do sprzedaży w Europie w 2006 roku pod nazwą Chevrolet Aveo (w Polsce Aveo Sedan).
We wrześniu 2007 roku na międzynarodowym salonie samochodowym we Frankfurcie przedstawiono zmodernizowane wersje 3 i 5-drzwiową. Modele te należące do serii T250 zostały skierowane do produkcji seryjnej w 2008 roku. Oprócz nowej nadającej dynamizmu sylwetce pojazdu przedniej oraz tylnej części nadwozia pojazdy te otrzymały nowe jednostki napędowe 1.2 16v o mocy maksymalnej 84 KM oraz 1.4 16v o mocy maksymalnej 101 KM. Wraz z tą modernizacją zmieniono ostatecznie nazwę hatchbacków z Kalos na Aveo. Pod koniec 2010 Aveo T250 zostało zastąpione w Korei przez nową generację T300.
W październiku 2007 roku rozpoczęła się produkcja tego modelu w zakładach FSO w Warszawie. Pierwsze pojazdy próbne zjechały z taśm 11 lipca 2007 roku, natomiast oficjalna produkcja rozpoczęła się 6 listopada 2007 roku. Do kwietnia 2008 roku Aveo produkowane przez FSO dostarczane było wyłącznie na rynek ukraiński. Oficjalna produkcja wersji 3 i 5-drzwiowej ruszyła 14 lipca 2008 roku. Produkcja Aveo T250 w FSO zakończyła się w marcu 2011 roku, następca nie trafił do produkcji w Polsce, m.in. ze względu na zniesienie przez UE ceł na auta z Korei
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Chevrolet_Aveo