Sztukateria na elewację

źby na metopach fryzów w postaci czaszki kozła lub barana symbolizującego zwierzę ofiarne, w ujęciu frontalnym. Motyw stosowany jako element ozdobny antycznych ołtarzy poświęconych bóstwom opiekujących się rolnictwem, oraz w kręgu

Sztukateria na elewację

Krótka definicja z Wikipedii. Aegikranion

Aegikranion (z greckiego: "????" - kozioł, "??????" - czaszka) ? element dekoracyjny stosowany głównie w starożytności w formie płaskorzeźby na metopach fryzów w postaci czaszki kozła lub barana symbolizującego zwierzę ofiarne, w ujęciu frontalnym. Motyw stosowany jako element ozdobny antycznych ołtarzy poświęconych bóstwom opiekujących się rolnictwem, oraz w kręgu sepulkralnym. Został przejęty przez ornamentykę nowożytną, popularny w meblarstwie XVIII wieku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aegikranion


Agrafa ? dekoracyjny zwornik w formie

Agrafa ? dekoracyjny zwornik w formie ozdobnej klamry spinający element konstrukcyjny np. archiwoltę albo zwieńczenie obramowania np. obrazu. Agrafa występowała w okresie XVI-XVIII wieku, w zależności od stylu epoki mogła mieć wygląd woluty, plecionki, liści akantu itp.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Agrafa_(architektura)


Terminem baza określa się także inne

Baza ? dolna część, podstawa kolumny, pilastra lub filaru stosowana w porządkach architektonicznych. W starożytności nie występowała tylko w porządku doryckim, w którym trzon kolumny spoczywał bezpośrednio na stylobacie. Klasyczną bazę tworzy płyta otoczona wyprofilowanymi, kamiennymi wałkami zwanymi torusami, które były rozdzielone trochilusem (wklęską). Dolny torus był z reguły większy. Zazwyczaj baza leżała na niewielkiej kamiennej płycie ? plincie. Terminem baza określa się także inne kombinacje tych elementów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Baza_(architektura)